νευρώεις

νευρώεις, -εσσα, -εν (Α)

νευρώδης, δυνατός («νευρῶεν

δυνάμενον, ἐνισχῡον», Ησύχ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < νεῦρον + κατάλ. -ώεις (πρβλ. μυρμηκ-ώεις, πετρ-ώεις)].